Şey

anlatamazsın bazen. kelimeler yetmez. susmanın en doğru olacağı andır o. bitecektir bişeyler. elinden gelenlere bakarsın.. yoktur artık, kalmamıştır. azar azar azalmış ve yokolmuşsundur da farkına varamamışsındır. bi yalnızlık kaplar içini, bi özlem.. tutunacaklarındır senden uzaklaşan.. ne elde kalır ne avuçta... bakakalırsın giden gemilerin ardından. sonrası hüzün.. içinden kopar gider herşey, seni sen yapan hiçbir şey kalmamıştır artık. sen de bir şey'sindir sadece. varolamayan bir şey. yok da olamazsın. araya, hayatın arasına sıkışmış boş bir kadehsindir. içinden akıp gitmiştir hayat. özlersin yeniden. aklına geldikçe içindeki boşluk ve korku da büyür. acı çeker ellerin. varolmamış olmayı düşlersin. ama yapabileceğin tek şey yok olmaktır. ona da cesaretin yoktur artık. gidemezsin. kalamazsın da. susamazsın ama konuşamazsın da. konuştukların boşlukta asılı kalır. beklediklerin, yaşadıklarından azdır. ama aza tamam dersin. mutlu olmaktır aslolan. mutlu olamazsın ya da olamadığını farkedersin. eksilmiştir için. ağlayamazsın da artık. kelimelere dayanamayan gözyaşlarına hiç dayanamaz derler.. denilenlere aldırmamayı istersin. ama artık çok geçtir yaşamak için. sesinde bi kırıklık farkedersin önce. yüzünde bi çöküntü... yeniden özlem kaplar içini, dillendiremezsin. çünkü anlamsızdır artık kelimeler... acına gömersin bedenini. çığlıklar gelir uzaklardan.. sarmalanırsın yeniden.. ayağa kaldırmaya çalışır bir şeyler seni. ama kalkamazsın. istemiyorsundur çünkü. çünkü zaten şey'den farkın kalmamıştır. alelade bi şey'sindir kendi gözünde. eksikliklerini sayarsın bir bir. bittiklerinde başa döner bi daha sayarsın.. bi daha.. bi daha... var olmamış olmayı tercih edersin. ama var ile yok arasına sıkışmışsındır.. gözlerin kanar. gözlerinden akanlardır sana seni hatırlatan. kendine bakarsın. eksik bir şey görürsün sadece. varolamayan bir şey. aklına takılır özlem. ararsın. özlersin. bulmaya çalışırsın. çabalarsın. tükenirsin. farkına varmazsın. omzundadır en büyük yükün. omzuna bakarsın.. kendini görürsün. şey'den ibaret olan kendini. artık hiçbir şey'sindir hayatta. hatta bi hayat bile yoktur etrafında. özlemekten, umut etmekten, beklemekten ibaret bi hayat hayat mıdır diye sorarsın kendine... sonra kendini ciddiye alıp da soru sorman bile anlamsız gelir. yoksundur sen. şey bile olamamışsındır aslında.